işin kötüsü daha derin seviyor olsam da, eskisi kadar çok sevmediğim gerçeği.. Ya da kimisinin alışkanlık dediği. Sevmeye de alışıyor olabilirsin bir süre sonra.. aklımda olandan değil içimden kopandan, ben bu ilişkinin sonunu görüyorum. Sadece onun üzülmesine katlanamam.. biliyorum o çoktan ipleri elime verdi.

aşık olmak da zor

Bu sefer ne harcanan ne de yitip giden bişeylerden bahsedicem. Bu sefer karşılıklı bir çaresizlikten bahsedebilirim. Zira aşkın hali hazırda bulutların üzerinde gezilen bir şey olduğunu düşünmüyorum. Evet, birçok anlarınızdan çok daha mutlu, belki de bazı zamanlar en mutlu anlarınızı yaşıyorsunuz ama kesinlikle bulutlar üzerinde daimi bir yaşayış mevcut değil. Belki de böylesi daha sağlam, böylesi daha keskin.

Hangisi daha zor bilinmez. Sevmediğin insanlara vicdan yapmak mı, yoksa en sevdiğine, bir tane olanı herşeyinden sakınmam, ona kıyamaman, onun sevgisine muhtaç hale gelmen mi? Tabiki karşılıklı bir aşktan bahsediyorum. Çünkü öbür türlüsünün acı olduğu tecrübeyle çoktan sabit.

Her geçen gün ona dayanmak biraz daha zor. Ve her geçen gün ona duyduğum sevgi daha büyük. Zorlaştıkça sevmeliyim belki de, mücadelenin şekli böyle olduğundan belki de.

Başa çıkamayışım ve onun yokluğunu hali hazırda kabul edemeyişimi henüz düzene oturtamadığımdan yorgunum bu seferde. Bana bir gıdım mutsuzluk vermeyen ve herşeyin güzelini vaadeden bi adamı kaybetmemek ve ona çaba harcadığımdan yorgunum. ,

Onunla her telefon konuşmamızdan sonra-özellikle uzun olanlarında- onu tam yanımda hissedecek gibiyken nihai sonla telefonu kapamamız üzerine aslında yanımda olmayısımın hüznüne boğuluşumdan yorgunum, ve ertesi gün göremeyeceğim gerçeğinden. Görecek olsam bile bu seferde heyecanından ve bir önceki günü her yere anlamsız gülücükler dağıttığımdan da biraz tatlı yorgunum..

Ama seviyorum ve seviliyorum. Bu yüzden güçlüyüm de, sevdikçe dirayetliyim, sevildikçe mutluyum. Aşk beni sevdiği için mutluyum..

Ve kim ne derse desin; "Şık olan, aşktır."

nefret etmek öyle bişe diil "böyle" bişe

Biraz önce eve gelip evde yüzde yüz huzursuzluğu bulmak demek nefret etmek. Sen tek başına taksim de dolaşıyosun diye fırça yemek nefret etmek. Çoktandır içinde düşündükçe gözlerinin dolmasına neden olan şeyi şeyi yok etmeye çalışmak ve bu yüzden saçma sapan yargılanmak nefret etmek .Şu anda sonsuz mutsuz oluşumla biraz mutlu olmanın yollarını aramak nefret etmek. Kafamda tek bişeyin "yine" beni bu kadar meşgul etmesi nefret etmek. Olmak istediğim yerde olamayışım, hissetmek istediğim gibi hissetmeyişim, duymak istediklerimi duyamayışım nefret etmek. Aidiyet duygumu kaybetmek ve gidişimin içimden gelenle zorundalığın karışımı haline gelmesini izlemek nefret..Her zaman için yaptıklarımdan haz etmeyeni mutlu etmeye çalışmak nefret etmek. Salak salak konuşup beni sinir edenlere başkalarını ve dahası karşımdakini daha çok düşündüğüm için karşı çıkmamak nefret etmek. Fazla Fazla başkalarını düşünüyorum diye ilk defa kendimi düşünmemden kaynaklı tepkilerle karşılaşmam nefret etmek. Beni bunların tam tersinin mutlu edemiceğini insanlara anlatamamak işte bi kalıpta yaşamak zorunda kalmak nefret etmek. Anlatabildim mi...

gidip geliyorsam

Keyifli bir animdayım keyifli zamanlarimdayim. Tabi b

,-+azen yalnizligima alisip gittikce daha bencil oldugumu dusunuyorum. Gittikce kendi dusuncelerimin en onemlisi olduguma kendimi daha cok kaptiriyorum. Karsidakini daha az idare eder oluyorum. Gonlumun eglenmesi icin harcadigim adamlardan gittikce daha cok vicdan azabi cekiyorum..

Hayatimi gecirebilirim dedigim 4 adam tanidim hayatimda, olmicak besincisine dogru her gun biraz daha ilerliyorum.Hepsine de aşık olduğumu sanıp kendime en iyi teselli secmistim. simdiki de hayatimin eglencesi gibime geliyo animin degil. Gecmis tecrubelere dayanarak kendi kendime guclu ve mantikli olmam gerektigini savunup duruyorum ve bu sefer pesinden kosmayi birakip kafam azicik arkaya donup yoluma devam ediyim diyorum.

Bence bazen salaklasiyorum. Evdeki mukemmelliyetciligin icinde kendimi kaybediyorum ve ben mukemmelmisim gibi karsima bay mukemmelin cikmasini bekliyorum. Tolerans yok!!Zaaf yok!!Eksik yok!!

alkol

Öyle sisede durdugu gibi durmuyor.. Yapacaklarımdan korkma efekti her yudumda damağımda bıraktığı tadla akıyor boğazımdan. Gecenlerde deli gibi icip oturdugumuz mekanda cok kayitsizca biriyle opustum, bi kac gun once tanistigim. Hic ama hic bise hissetmedim, gittikce duygusuzlasiyorum ya da biselerden anlam eksiltiyorum gibi geldi..tasalanmam gereken bise yok gibi duruyo bazen, bazen de benim icin bise ifade etmeyen bi adamla anlik eglencem icin kendime saygimi azaltiyorum, gercekte ne icin? diyorum.icimdeki vicdan muhasebesinin bi daha olmicak sonucu uzerinden cok gecmedi henuz. İradesizligimin sinirlarini da sorguluyorum, sadece eglence masumlugunda devam etseler de ne biliyim garip, yasantima ters..neyse iste o alkol sisede durdugu gibi durmuyor..

Eski sevgilimden ayrildiktan sonra bende zaten fazla olmayan degisikliklerimi de onla birakmis oldum.. Her bi sonraki iliskimde karsimdakine biraz daha sadik kaliyor olmam beni en cok sikan durumlardan biri de olabilir dusunuyorum.. Opusmenin sadece fiziksel olup sonradan bundan da oylesiye pisman duyabilecek kadar masumum sadece. Opustugum adami tanimasam da kafamda baska biri olmasa da..

ne biliyim olaylari buyutme egilimim de fazla zaten iyisi mi biraz daha sorguliyim..

ayrıldım

Dün onun deyimiyle hayallerindeki ayrılığı ona yaşatarak ayrıldım. Şimdi bana, beni hatırlatan eşyalarını göndermek istiyomuş.Salak gibi adresimi verdim..Gönderince nolacak ki?Almamayı düşünüyorum, bilmiyorum..

Dün böyle değildi, şu an garip bi şekilde kötüyüm..Verdiğim karar için değil ama bilmiyorum, iyi hissetmiyorum..Sanırım çok erken bunu yaptığım için, hiç sevmediğim biri olmadığı için.. Yaşanacak bi şeyler göremediğim için ayrılmıştım, yaptığımdan pişman da diilim ama bişeyler fazla, kötü hissetmemem gerekiyodu.

Ne zaman düzeliceğimi bilmiyorum. Ve daha kaç defa yaşıtım insanlarla yapamadığımı kendime ispatlamam gerekicek bilmiyorum.Daha kaç kere çıkmamam gerektiğini bile bile birileriyle bişeyler yaşicam bilmiyorum. Ne zaman durulcam bilmiyorum..İnsanları harcamayı sevmiyorum..

kısa kısa

Bundan bi önceki sevgilim iyi arkadaşlarından biriyle çok önceleri bi ilişkim olmasını kaldıramadı.. Bana benden şüphelendiğini söyledi ve onu aldatacağımı düşündüğünü yazdı. Hiç bir zaman sevgi kelebeği bir insan olmayarak, benimle facebook ta ilişki durumunu değiştirmek istediğini söyledi, sürekli onu öpmem gerektiğini düşündü ve iki hafta sonunda neden onu sevdiğimi söylemiyorum diye çıldırdı..Karşıma çıkan bütün erkekler çok mu aceleci, yoksa sadece ben mi biraz ağırdan gitmesi gerektiğini düşünüyorum?? Ve evet tabiki o bunları söyledikten sonra ayrılmış olduk.. Ona bu kadar çok şeyi kafasında kurması yerine onun sevgilisi olduğumun farkına varması gerektiğini söyledim.Benden emin oluncaya kadar görüşmicektik, ve hatta hiç bir zaman görüşmüyoruz deyip ondan ayrılmıştım..,
O zaman da anlamıştım, iki insan arasında arkadaş elektriği gelişmeden ilişki başlayınca benim için bir süre sonra geriye hiç birşey kalmıyor..